ما بیش از 2000 سال پرده داشتیم، انسان ها هزاران سال است که از پرده استفاده می کنند. بیشتر فرهنگ‌ ها در سراسر جهان نسخه مخصوص به خود را از پرده‌ ها برای محافظت در برابر آب و هوا و حفظ حریم خصوصی داشتند.

اما اولین پرده‌هایی که امروز می‌شناسیم، پرده‌های رومی هستند که در روم باستان استفاده می‌ شدند.

در طول ساخت خانه های رومی ، با وزش باد هوا به شدت غبارآلود شد، بنابراین رومیان باستان تکه‌ های پارچه مرطوب را در پنجره‌ های خود آویزان می‌کردند تا گرد و غبار را که به پرده‌ های رومی که امروزه می‌شناسیم و دوست داریم، در خود نگه دارند!
پرده های کرکره افقی (ونیزی) اهل ونیز نیستند!
با توجه به اینکه پرده‌های رومی از رم سرچشمه می‌گیرند، هیچ‌کس شما را به خاطر اینکه فکر می‌ کنید پرده‌های ونیزی اهل ونیز هستند، سرزنش نمی‌ کند، اما نام پرده‌ های ونیزی در واقع یک نام اشتباه است که در نهایت به آن نقد می‌ شود.
پرده‌ های ونیزی همانطور که می‌ شناسیم در واقع از ایران باستان سرچشمه می‌ گیرند، اما این نام را از آنجایی که در اصل توسط بازرگانان و بازرگانان ونیزی از ایران به اروپا آورده شده بودند، انتخاب کردند که مردم آن زمان معتقد بودند که این پرده‌ ها توسط ونیزی‌ها ساخته شده‌اند تا ایرانی‌ ها.
چوب و پارچه همیشه مواد مورد استفاده نبودند
وقتی به یک پرده فکر می کنید، احتمالاً پرده ای را تصور می کنید که از نوعی پارچه یا چوب ساخته شده است، در حالی که این پرده ها امروزه به دلیل ارزان بودن و در دسترس بودنشان منطقی هستند، صدها یا هزاران سال پیش اینطور نبود.به این معنی که پرده های اولیه از موادی ساخته می شدند که امروزه آن را عجیب می دانیم.
در مصر باستان، اغلب از پرده‌های موقتی استفاده می‌کردند که از نی‌های متصل به هم استفاده می‌شد. در چین باستان، پرده‌ها اغلب از نوارهای بامبو که به هم متصل می‌شد، ساخته می‌شدند. فرهنگ های قدیمی که اولین پرده ها را می ساختند، از پوست حیوانات مرطوب به عنوان پرده های موقتی برای خنک نگه داشتن استفاده می کردند. و شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه در ایتالیا باستان پرده‌های باریک از سنگ مرمر ساخته می‌شدند تا از چوب و همان‌طور که امروزه از پرده‌های کرکره های افقی(ونیزی) استفاده می‌ شدند!

کرکره ممکن است دلیلی باشد که چرا می گوییم هوای تازه
در طول انقلاب صنعتی، با هجوم مردم به شهرها و شروع به زندگی در خانه‌های مدرن‌تر، پرده‌ها بسیار بیشتر تولید می‌شدند، این پرده‌ها در دوران ویکتوریا پرده‌هایی ساده، اما ضخیم و سنگین بودند که برای نگهداری عالی است. اما در واقع به جمع شدن آلاینده ها در داخل خانه کمک می کند.
اینجاست که مردم بر این باورند که ما اصطلاح «نفس هوای تازه» را گرفتیم، زیرا مردم کمی پرده‌ های خود را باز می‌کنند تا گردش هوا و مقداری هوای تازه وارد خانه شود، که منجر به اصطلاحی شد که امروزه استفاده می‌کنیم.

پرده های طرح دار یک نماد وضعیت بودند
با رعایت حقایق مربوط به دوران ویکتوریا، در آن زمان که هزینه رنگ‌ ها و رنگ‌ ها برای تولید پارچه‌ های رنگی بسیار گران بود، بیشتر مردم فقط پرده‌های ساده پنجره‌ای با رنگ‌ های ارزان داشتند تا مانند سبز تیره و آبی بسازند.
اما از سوی دیگر، افراد ثروتمند در آن زمان از پرده های خود به عنوان نماد وضعیت استفاده می کردند و با داشتن پرده هایی با رنگ های روشن گران قیمت مانند بنفش و زرد، ثروت خود را به رخ می کشیدند و ثروتمندترین افراد ثروتمند با داشتن پنجره، ثروت خود را بیشتر به رخ می کشیدند. پرده هایی با طرح های گران قیمت و رنگارنگ.